همه میدانیم انسان گاهی دچار فراموشی ویا غفلت میگردد.
فراموشی و غفلتـی که برحسب شرایط زمان، مکان، دغدغـه های ذهنی و مشکلات درامـورجاری دنیا بوجود می آید و انسان را درشرایطی قرار می دهد تا گذشته وحتی نعمتهایی که خدا به او بخشیده را از یاد ببرد. تاآنجایـی که باعبور از رنجها و گرفتاریهایی که خداوند او را نجات داده است، امداد الهـی را فراموش میکند.
چه بسـا خسارتهای جبران ناپـذیری برای انسان و اجتماعی که در آن زندگـی میکند به دلیل فراموشی ها و غفلت بوجود آید.
اهمیت یـادآوری و توجه به اموری که هدایت و امداد الهی درآن دخیل بوده به اندازه ایی مهـم تلقی می شودکه خداوند به حضرت موسی(ع) فرمان توجـه به آن ایام را می دهد.
آنجایی که حضرت موسی(ع) قوم خود را از دست فرعـون نجات میدهد خداوند امر میکند که : «روزهای خدا را به یادشان بیاور» آیه5 سوره حضرت ابراهیم(ع)
لذا لازم است تا با سفر به گذشته خویش و یادآوری عوامل تعالی و پیشرفت های فردی و اجتماعی، زمینه شکرگزاری بیش از پیش را با تلاش بیشتر در راه اعتـلای خود و جامعه خود فراهم سازیم . انشاءالله
قسمت دوم
چناچه« شهر» به عنوان یک عصر اصلی و زیست گاه انسانی شرایط لازم را در جهت تحقق اهداف انسانی و جامعه ایده آل فراهم نماید، می تواند ادعای جامعه پیشرفته را داشته باشد .
«شهـر» پیشرفته زمانی محقق می شود که انسانهای ساکن آن به ویژه خواص و مسئولین ، برنامه ریزی درستی در جهت زیست گاه خود داشته و با تلاش مضاعف خود جامعه پیشرفته را بوجود آورندو همچنین اشخاصی باید مسئولیت امور را به عهده گیرند که صلاحیت و کفایت لازم را دارا باشند .
اینک که به لطف الهی و در تحت سایه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران گزینش و انـتخاب مدیریت شهرها ، از طریق ساز و کار انتخاباتی مهیاست بر تک تک ما لازم است در جهت تعالی جامعه خود افرادی را انتخاب نمائیم که برای اداره امور و عمل به وظایف قانونی خود از توانمندی و خلاقیت بالایی برخوردار باشند .
امید است با حضور خود در انتخابات شورای اسلامی شهر و با انتخاب گزینه های اصلح ، گامی مؤثر در حصول آرامش ، آسایش ، رشدو تعالی همه جانبه شهر و همشهری های خود برداریم. والسلام سید هاشمی
قسمت اول
انسان برای رشد و تکامل مادی ومعنوی خویش به مکانی مناسب نیازمند است تا با تلاش به سعادت دنیا وآخرت برسد وبا استفاده از زمان وظرفیت خویش،جامعه اش را متحول وباعث رشد وتکامل خود واجتماع گردد .
جامعه نیز زمانی معنی پیدا می کند که موجودی مثل انسان درآن فعالیت داشته تا بتواندعامل رشد وتعالی شود. لذا رابطه انسان واجتماع یک رابطه منطقی ولازم وملزوم است.
انسان به عنوان اشرف مخلوقات،موجودی تعالی خواه وتعالی بخش است و امرتعالی محقق نخواهد شد مگردربستراجتماع و اجتماع بدون انسان بی معنی می باشد.
همچنین اگرانسان دربستریک جامعه پیشرفته وبا فرهنگ، به ویژه فرهنگ اصیل اسلامی ازامکانات بهتروبیشتری برخوردار باشد میزان وسرعت رشد او درتمامی ابعاد فرهنگی ، اجتماعی ، معنوی ، اقتصادی ، عمرانی و ... آسانتر خواهد بود.
البته این رشد وتعالی زمانی محقق خواهد شد که جامعه دارای شرایط لازم بوده تا زمینه رشد را فراهم کند.
وصد البته زمینه رشد زمانی فراهم می شود که افراد دارای مسئولیت و اثرگذار به این اهداف مهم فکر کنند و در زمان تصدی مسئولیت خویش دغدغه تعالی جامعه و تک تک افراد آنرا داشته باشند .